Op 16 december 1824 passeerden het fregat (oorlogsschip) Bellona en het koopvaardijschip Christina Bernardina elkaar in het Noord-Hollands Kanaal. Het ging gepaard met feestgedruis op de wal, mensen waren samengestroomd om dit schouwspel te bewonderen. Het moet een fantastisch gezicht zijn geweest.
Twee huizenhoge gevaartes die langs elkaar heen schuiven in het vlakke land.
Ook van de partij waren de paarden om de schepen voort te trekken. Het fregat loste een vreugdekanonschot, wat de paarden zeker niet leuk gevonden zullen hebben.
Bekend is, dat het hele kanaal ‘met de hand gegraven’ is. Daar moet toch een opmerking bij gemaakt worden. Het kanaal volgt zoveel mogelijk bestaande waterlopen: trekvaarten, ringvaarten, sloten, kanalen. Het waren dus al bestaande waterwegen, ooit met de hand gegraven in vervlogen eeuwen. Deze moesten wel uitgediept en verbreed worden. Twee stukken van een paar kilometer zijn in de Zijpe nieuw gegraven.
De werkomstandigheden waren slecht. Het was zwaar werk, regen en wind waren geen excuus om met werken te stoppen. Men sliep in zelfgebouwde onderkomens, bijna zonder voorzieningen zoals meubilair, lampen, beddengoed. De aannemers van het baggerwerk hadden betere voorzieningen en sliepen in keten die verplaatst konden worden als een stuk kanaal breed en diep genoeg geworden was.
Ook met de lonen was het slecht gesteld. Jan Blanken, de ontwerper van het kanaal, had berekende dat per dag f 1,80 voldoende moest zijn, maar de meeste aannemers hielden zich niet daar aan. Er was een aannemer die zijn werklui zó slecht behandelde, dat er een opstand uitbrak onder de baggeraars die voor hem werkten. Bij het naderen van de woedende menigte vluchtte de aannemer zijn keet in, gewapend met een geweer. Drie raddraaiers gooiden de ruiten van de keet in en klommen naar binnen om de aannemer de les te lezen. Twee van hen werden zonder pardon doodgeschoten. De aannemer werd buiten gelyncht waarna zes mannen gearresteerd werden en veroordeeld werden tot geseling, brandmerken en gevangenisstraffen van 6 tot 12 jaar.
Nu ligt het Noord-Hollands Kanaal er vredig bij, het wordt nog wel gebruikt voor de
scheepvaart, en het vervult een belangrijke functie in de waterhuishouding in Noord-Holland. Zo zijn bollenboeren blij met het redelijk schone water, dat bij droogte ingelaten kan worden. Van de oorspronkelijk 16 vlotbruggen zijn er nog maar drie over. Een vierde werd in deze eeuw gebouwd voor fietsers en voetgangers bij Koedijk.
Over het wel en wee van het Noord-Hollands Kanaal is in het Zijper Museum in Schagerbrug een mooie tentoonstelling te zien. Zo hangt er een kaart van zes meter breed van het hele kanaal: van Amsterdam tot Den Helder. En weet u wat een rolpaal is? Kom dat zien! Komt dat zien!